بولگاری
از ریشه آن تا دهه 1940
وولگاری ها یک خانواده نقره کاری از منطقه اپیروس یونان بودند. اینکه آیا خانواده Voulgaris از Corfu و خانواده Voulgaris از جواهرسازان ایتالیایی Bulgari از Epirus از یک خط پدرانه برخوردار هستند یا نه مشخص نیست ، اما شمارش Stefanos Voulgaris انکار کرد که خانواده Bulgari از خانواده جواهرسازان ایتالیایی از نظر تبارشناسی با خانواده Voulgaris از خانواده است کورفو. طبق تواریخ خانوادگی وولگاریس که در کورفو ونیزی نوشته شده است ، “خانواده ولگاریس از سنت اسپیریدون از کورفو” از شخصیت های سلطنتی مردم “بربر” برخاست ، همانطور که یونانیان به هرکسی که مسیحیت نشده است از رود ولگا می گفتند ، “سرانجام در موزیا در نزدیکی بالکان ساکن شد – کوههای هموس ، واقع در بلغارستان” ، بنابراین پدر بنیانگذار این خانواده به عنوان یکی از نوادگان شاهزاده استفان لازارویچ در وصیت نامه قرن شانزدهم خانواده توصیف شد ، و با پناهندگی در ونیزی چنین شد. جزیره کورفو.
بنیانگذار مارک Bulgari ، Sotirios Voulgaris (به یونانی: Σωτήριος Βούλγαρης ، تلفظ [soˈtirʝos ˈvulɣaris]) است که در مارس 1857 متولد شد و از دهکده Epirus of Paramythia ، بزرگترین مرکز نقره سازی آرمان در بالکان بود. او یکی از یازده فرزند پدرش جورجیوس وولگاریس (1823–1889) و مادر آرنایی اش النی استرانگگاریس بود. در سال 1881 ، سوتیریوس بولگاری به رم نقل مکان کرد و در سال 1884 ، اولین فروشگاه خود را از طریق Sistina 85 افتتاح کرد. در سال 1888 ، او با آرنیایی النی باسیو ازدواج کرد که شش فرزند با او داشت: کنستانتین-جورجیوس (1973-1889) ، لئونیداس-جورجیوس ( 1890–1966) ، ماریا-آتنا (1891–1976) ، صوفیه (1893–1908) ، الكساندرا (1895–1984) و اسپیریدون (1897–1932) ؛ لئونیداس-جورجیوس پدر رئیس فعلی شرکت ، پائولو بولگاری است. در سال 1905 ، وی از فروشگاه Via Condotti رونمایی کرد که به گل سرسبد شرکت تبدیل می شود. بولگاری در سالهای ابتدایی خود به خاطر نقره هایی که عناصری را از هنرهای بیزانس و اسلامی وام گرفته بود ، ترکیب می کرد و آنها را با نقوش گل ترکیب می کرد. در آن زمان ، پاریس اوج مد و خلاقیت بود ، و روند آن برای دهه ها بر طرح های Sotirio تأثیر گذاشت: جواهرات اوایل دهه 20 با تنظیمات پلاتین Art Deco مشخص می شدند در حالی که در دهه 30 دارای نقوش الماس هندسی بود – که گاهی اوقات در ترکیب با رنگ سنگ های قیمتی جواهرات قابل تبدیل نیز در طول زمان محبوب بودند و یکی از مهمترین قطعات بولگاری Trombino بود ، یک انگشتر کوچک به شکل شیپور.
در سال 1932 Sotirio درگذشت و تجارت را به دو پسرش جورجیو (1966-1909) و کاستانتینو (1973-1989) سپرد که هرکدام علاقه زیادی به سنگهای قیمتی و جواهرات داشتند. در طول جنگ جهانی دوم ، بیشتر جواهرات جدید از روی طلا ساخته می شدند ، زیرا سنگهای قیمتی کمیاب بودند ، و طرح ها به یک احساس طبیعی تر تبدیل می شدند. با پایان یافتن دهه 1940 ، بولگاری ساعتهای دستبند Serpenti را معرفی کرد.
